Βραβείο στον π. Αντώνιο Παπανικολάου για την προσφορά στον συνάνθρωπο

Τέσσερις ιερείς που έχουν ξεχωρίσει για τη δράση και την προσφορά τους στον συνάνθρωπο τίμησε το Τμήμα Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου σε μια εκδήλωση αφιερωμένη στη διακονία των ιερέων.

Ο πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Πλευράκης, ιδρυτής του Ξενώνα Προστασίας Αγάμων Μητέρων του Ιδρύματος Ευαγγελιστής Μάρκος στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, ο πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Παπανικολάου, πατέρας των παιδιών της Κιβωτού του Κόσμου στην Αθήνα, ο αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Λουκατάρης, εμπνευστής του Φάρου του Κόσμου στον Δενδροπόταμο Θεσσαλονίκης και ο αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραπτόπουλος, ιδρυτής της Διακονίας Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων στο Πλαγιάρι Θεσσαλονίκης ήταν οι τιμώμενοι ιερείς.

Με πρωτοβουλία του Εργαστηρίου Κοινωνικής Έρευνας της Θρησκείας και του Πολιτισμού του Τμ. Θεολογίας, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης στην αίθουσα τελετών του παλαιού κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ η εκδήλωση με τίτλο “Ανθρώπων Διακονία: Τιμής χρέος προς ιερείς που στέκονται δίπλα στον άνθρωπο”.

 “Η Κιβωτός είναι μια συλλογική προσπάθεια. Εγώ δεν κάνω τίποτα περισσότερο από το χρέος μου. Η τιμή αυτή είναι και για τους εθελοντές μας και για τα παιδιά μας που αγωνίζονται”, δήλωσε, από την πλευρά του, ο π. Αντώνιος Παπανικολάου. Εξήγησε, επίσης, πως γεννήθηκε η επιθυμία για τη δημιουργία της Κιβωτού με σκοπό να βοηθήσει τα παιδιά στην ευρύτερη περιοχή της πρώτης του ενορίας, στον άγιο Γεώργιο Ακαδημίας Πλάτωνος. “Δεν μπορούσα να δεχθώ ότι τόσο κοντά στην πόρτα της κατεξοχήν κιβωτού της σωτηρίας που είναι η εκκλησία χάνονταν τόσες ψυχές σε κάθε είδους παραβατικότητα”, ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο π. Αντώνιος ανέπτυξε ακόμη τις δράσεις της Κιβωτού και τους στόχους για τη δημιουργία νέων δομών και σε άλλα μέρη της χώρας. Επισήμανε δε ότι “πάντοτε ο κλήρος βρισκόταν κοντά στον λαό, κάνοντας τη δική του αντίσταση απέναντι στην ανισότητα και την κοινωνική αδικία. Υπάρχουν κληρικοί που δεν φοβούνται να μπουν στη λάσπη για να βοηθήσουν τα παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο, όχι κρινοντάς τα όπως κάνει η κοινωνία”.

ΠΗΓΗ: https://orthodoxia.info