Όταν κλείνει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή, λένε. Κι όταν κλείνει το καφενείο του χωριού, το χωριό… φαντάσσει.
Ευτυχώς, όμως, που στην Πυραμά της Βόρειας Χίου αυτή η έλλειψη δεν φαίνεται ότι θα κρατήσει για πολύ ακόμα.
Στις αρχές Απριλίου 2016, ο κ. Δημήτρης Μίμαρος, ο οποίος είχε το μοναδικό καφενείο του χωριού, πάνω στον επαρχιακό δρόμο, απέναντι από την εκκλησία, παρέδωσε τα κλειδιά στον δήμο Χίου και έκτοτε οι λιγοστοί κάτοικοι του χωριού (καμιά 25αριά οι μόνιμοι) την… έβγαζαν στα παγκάκια.
Ο ίδιος δεν ήταν μόνο που πλέον δεν άντεχε να συνεχίζει την δουλειά, αλλά επιπλέον άλλαξαν τα δεδομένα, του ζητούσαν ταμειακή μηχανή, δύο τουαλέτες και γενικά προσαρμογή στις νέες συνθήκες. Οπότε και αποφάσισε να το κλείσει και να ησυχάσει, πληρώνοντας ως αποζημίωση στον δήμο Χίου το μίσθωμα ενός μήνα, ήτοι 17,61 ευρώ.
Το δημοτικό ακίνητο είχε μισθωθεί από το 1998 από τον πρώην δήμο Αμανής και το δημοτικό συμβούλιο στην τελευταία συνεδρίασή του αποφάσισε να δεχθεί την καταγγελία της μίσθωσης, τον έλεγχό του και την δημοπράτησή του.
Όμως, επειδή… η φύση απεχθάνεται το κενό, έσπευσε να το καλύψει ο κ. Κώστας Κοντός, ο οποίος μίσθωσε από ιδιώτη ένα ακίνητο κοντά στο παλιό καφενείο και σε λίγο καιρό οι Πυραμούσοι και οι περαστικοί θα βρίσκουν και πάλι το καταφύγιό τους.
