Η εξόρμηση στα λημέρια του Πέτικα και η δολιοφθορά στα αυτοκίνητα

Ένα περίεργο, όσο και θλιβερό γεγονός σημάδεψε την εξόρμηση προς τα λημέρια του Πέτικα, στο Πελινναίο, που είχε οργανώσει ο συγγραφέας Γιάννης Μαριδάκης με τους φίλους του, το πρωί της Κυριακής, 25 Μαρτίου 2018.

Στη επιστροφή τους αντίκρυσαν τα λάστιχα των αυτοκινήτων τους, 17 τον αριθμό, πίττα, αφού κάποιοι είχαν αφαιρέσει τις βαλβίδες και τα οχήματα ήταν αδύνατο να μετακινηθούν.

Ας δούμε, όμως, πώς περιγράφει ο ίδιος ο Γιάννης Μακριδάκης, με ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το περιστατικό και πώς αντιμετώπισαν ο ίδιος και οι εκδρομείς του Πελινναίου την μικροψυχιά.

«Ανεβήκαμε λοιπόν στη σπηλιά του Πέτικα καμιά 40αριά άνθρωποι σήμερα το πρωί για να κόψουμε την πίτα των 10χρονων λογοτεχνικών γενεθλίων του Ανάμιση ντενεκέ και της προσωπικής μου εμφάνισης στη λογοτεχνία.
Προφανώς, όπως είμαι συνηθισμένος πια, αφού συμβαίνει όλα αυτά τα 20 χρόνια που δραστηριοποιούμαι στο νησί, έτσι και αυτή η δράση κάποιους ενόχλησε.

Ίσως επειδή αψηφήσαμε τις εθνικοπατριωτικές εκδηλώσεις και πήραμε τα ελεύθερα βουνά, ήρθαν ξωπίσω μας και οι εθνικοπατριώτες στο βουνό, παραφύλαξαν μέχρι να απομακρυνθούμε πεζοπορώντας από τα αυτοκίνητά μας, τα οποία είχαμε αφήσει έξω από το ξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας στους πρόποδες του Πελινναίου, και μόλις ανηφορίσαμε προς τα λημέρια του Πέτικα, πήγαν και μας έβγαλαν όλες τις βαλβίδες από τα λάστιχα των οχημάτων μας.

Επιστρέψαμε μετά την πεζοπορία μας, τις λογοτεχνικές αναγνώσεις μας στο βουνό και το κόψιμο της πίτας, και βρήκαμε 17 αυτοκίνητα με τα λάστιχα πίτα, να μη μπορούν να κινηθούν και ξεμείναμε στο βουνό.

Οι κοινωνίες όμως που περιέχουν φασιστοειδή μικρόψυχα και προφανώς άρρωστα ανθρωπάρια, οι οποίοι έχουν τόσο διεστραμμένη ψυχή και μυαλό και μπορούν με ευκολία να προβούν σε τέτοιες ενέργειες και προφανώς και άλλες χειρότερες, οι ίδιες αυτές κοινωνίες έχουν και τα αντισώματά τους, τους ανθρώπους με αίσθημα αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας. 

Στο λεφτό κινήθηκαν οι άνθρωποι των κοντινών χωριών. Μέχρι και από την Αμερική μετανάστες χωριανοί, το έμαθαν στο άψε σβήσε και έπαιρναν τηλέφωνο αγανακτισμένοι για το τι συνέβη σε ανθρώπους που επισκέφτηκαν το χωριό τους. Ήρθαν λοιπόν επί τόπου με άλλα οχήματα και με μπαλαντέζες και κομπρεσέρ γεμάτα αέρα, επικοινώνησαν με καταστηματάρχη ανταλλακτικών στην πόλη, ο οποίος άνοιξε το μαγαζί του, πήγαν και μας έφεραν καινούριες βαλβίδες, και μέσα σε δύο ώρες όλα τα οχήματά μας ήταν και πάλι έτοιμα, εμείς δε, έχοντας ξεπεράσει το πρώτο σοκ και τον αρχικό εκνευρισμό, αρχίσαμε να το διασκεδάζουμε και κατεβήκαμε στην ταβέρνα για τα περαιτέρω με περισσότερο κέφι, μαζί και με κάμποσες σακούλες φίσκα στα αγριοράδικα, μαζεμένα όσην ώρα περιμέναμε να έρθουν οι βαλβίδες μας από την πόλη».

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από ανάρτηση της Άννας Μαρίας Κοτρίκλα.