Η οικογένεια ξανάσμιξε, τα χαμόγελα επέστρεψαν
«Περάσαμε μια πολύ δύσκολη νύχτα, με πόνο και αγωνία, αλλά τώρα όλα είναι καλύτερα», λέει όλο χαμόγελο η Χόμπρα και ευχαριστεί τον θεό, κοιτάζοντας προς τον ουρανό.
Η περιπέτεια της οικογένειας του Χουσεΐν Αλή από το Αφγανιστάν, που χωρίστηκε χθες στη μέση, στο ταξίδι από την Τουρκία προς τη Χίο, έλαβε αίσιο τέλος. Τα παιδιά έφτασαν στη Χίο μια μέρα αργότερα, την Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015.
Η βάρκα τους επέστρεψε στην Τουρκία
Ο Χουσείν Αλή και η σύζυγός του Χόμπρα, μαζί με την μία από τις τρεις κόρες τους, την Ναργκές, αποβιβάσθηκαν νωρίς το απόγευμα της Τετάρτης, στην παραλία της Μπέλλα Βίστα, στην καρδιά της πόλης της Χίου.
Δυστυχώς, όμως, οι άλλες δύο κόρες, η μεγάλη η Σαφιέ και η μικρή Ζέινα, δεν τα κατάφεραν. Είχαν επιβιβασθεί σε διαφορετική βάρκα, η οποία αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα και επέστρεψε στην Τουρκία.
Όλη τη νύχτα την πέρασαν στο λιμεναρχείο Χίου, περιμένοντας ότι μέσα σε μια από τις επόμενες βάρκες που θα έφταναν στο νησί θα ήταν και τα δικά τους παιδιά.
Για το περιστατικό, ευθύς ως έγινε γνωστό από το δημοσίευμα του astraparis.gr και την σχετική επικοινωνία μας, είχε γίνει κινητοποίηση, είχαν ενημερωθεί το προσωπικό του λιμεναρχείου Χίου και η επιτροπή αλληλεγγύης «Λάθρα;» κι όλοι είχαν την προσοχή τους.
Αναζητήσαμε από νωρίς το πρωί της Πέμπτης, 24 Σεπτεμβρίου 2015, την οικογένεια για να μάθουμε τις εξελίξεις.
«Φοβήθηκα, αλλά ήμουνα σίγουρη ότι θα τους ξανάβλεπα»
Είκοσι τέσσερις ώρες αργότερα, πληροφορηθήκαμε από τη κα Νατάσσα Στραχίνη από την «Λάθρα;» ότι τα παιδιά που είχαν μείνει στην Τουρκία έφτασαν στη Χίο και βρήκαν την οικογένειά τους.
Αρχίσαμε την αναζήτησή τους, από τον δημοτικό κήπο έως το λιμεναρχείο και το κτίριο του ΔΗΠΕΘΕ και τελικά τους βρήκαμε στον καταυλισμό του Μερσινιδίου.
Μας γνώρισαν και μόλις μας είδαν το χαμόγελό τους έφτανε μέχρι τον ουρανό, όπου έδειχνε η μάνα, ευχαριστώντας τον θεό. Μια μάνα διαφορετική από αυτήν που είχαμε συναντήσει μια μέρα νωρίτερα, μέσα στο κλάμα και στην απόγνωση.
Ρωτήσαμε την Σαφιέ, που είχε μείνει πίσω μαζί με την μικρή Ζέινα, αν φοβήθηκε που χωρίστηκε από την οικογένεια. «Τρόμαξα, φοβήθηκα λίγο, αλλά ήμασταν κι άλλοι γνωστοί μαζί και ήμουνα σίγουρη ότι σύντομα θα τους ξανάβλεπα. Και να, τώρα είμαστε όλοι μαζί, πάλι».
Από τον καταυλισμό όλοι μαζί πήραν τον δρόμο για το κέντρο κράτησης Μερσινιδίου, για να γίνει η ταυτοποίησή τους. Σε λίγο θα είναι ελεύθεροι. Θα πάμε στο Βέλγιο, λένε όλο χαμόγελο και αισιοδοξία.
