Κυβερνητικές ακροβασίες για το άσυλο
Στον σκληρό πυρήνα του προσφυγικού, στις διαδικασίες ασύλου, επιχειρεί να παρέμβει η κυβέρνηση, μετά την καθολική διαπίστωση ότι όλα όσα προεκλογικά ή και μετεκλογικά έλεγε – κατά τις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησης – περί σφραγίσματος συνόρων, αποτροπής κ.λπ. απεδείχθησαν ανέφικτα ή και επικίνδυνα.
Προς τούτο το χθεσινό, Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2019, υπουργικό συμβούλιο κατέληξε κατ΄ αρχήν σε αποφάσεις για τους βασικούς στόχους του νομοσχεδίου που προτίθεται να φέρει η κυβέρνηση προς ψήφιση, προσδοκώντας ότι «αφού δεν μπορούμε να τους σταματήσουμε να έρχονται, τουλάχιστον να τους αποθαρρύνουμε ή και να τους διώχνουμε με fast track διαδικασίες».
Μια βασική αρχή του υπόψη νομοσχεδίου θα είναι η ένταξη στο σύστημα ασύλου μόνον όσων αιτούντων έχουν σαφές προσφυγικό προφίλ κι εδώ είναι που γεννώνται μείζονα ερωτήματα για το ποιός και με ποιό τρόπο κι διαδικασία θα κρίνει αν κάποιος που φτάνει στην Ελλάδα έχει χαμηλό προσφυγικό προφίλ ή όχι.
Μια τέτοια διαδικασία, τύπου face control, είναι προφανές ότι βρίσκεται έξω από τις καθιερωμένες διαδικασίες ασύλου και μάλιστα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, με σφόδρα πιθανό τον κίνδυνο διολίσθησης σε αυθαίρετες πρακτικές σε βάρος προσφύγων, οι οποίοι δεν θα κρίνονται από τους καθ΄ ύλην αρμοδίους υπαλλήλους της υπηρεσίας ασύλου με μακρές και εξαντλητικές συνεντεύξεις, αλλά ίσως από το πώς βλέπει τον νεοεισελθόντα στη χώρα ο… χωροφύλαξ.
Το σχέδιο της fast track διαδικασίας, που θα επιχειρήσει να φέρει η κυβέρνηση δεν είναι κάτι το νέο, το είχε σκεφτεί και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, πλην – όμως – δεν προχώρησε, όχι ενδεχομένως επειδή δεν ήθελαν, αλλά προφανώς επειδή προσέκρουε στο ενωσιακό δίκαιο.
Βέβαια, το ενδεχόμενο η Ευρωπαϊκή Ένωση να κάνει τα στραβά μάτια, αφού δεν θέλει να κάνει κάτι επί της ουσίας για το προσφυγικό, είναι σφόδρα πιθανό, όπως – επίσης – μπορεί και να μην αντιδράσει στα κλειστού τύπου κέντρα, όπου οι ίδιοι, οι χαρακτηριζόμενοι χαμηλού προσφυγικού προφίλ πρόσφυγες και μετανάστες θα οδηγούνται.