Λάθρα;: Αναγκαίο να καταργηθεί η συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας

Τίποτα πιο ρεαλιστικό και αναγκαίο σήμερα, δύο χρόνια μετά, από την κατάργηση της επαίσχυντης συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας για το προσφυγικό, επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Λάθρα;-Επιτροπή αλληλεγγύης στους πρόσφυγες Χίου.

Αφού χαρακτηρίζει ως απεχθές πολιτικό πείραμα με «αχαρτογράφητες» – τότε – συνέπειες για τα νησιά την συμφωνία, τονίζει τα ακόλουθα:

«Σήμερα δύο χρόνια μετά γνωρίζουμε πλέον καλά ότι η συμφωνία αυτή βασίζεται τον εγκλωβισμό των προσφύγων στα νησιά μέσω του γεωγραφικού περιορισμού, την κυνική και κοντόφθαλμη αναγνώριση της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας» και τον Ερντογάν ως ρυθμιστή των εξελίξεων, τις άθλιες συνθήκες στα hot spot ως εργαλείο αποτροπής, τη διάλυση του προσφυγικού δικαίου,  την αδρή χρηματοδότηση της “μηχανής” επιτήρησης συνόρων, καταστολής των αντιδράσεων, και υποστήριξης των πολυεθνικών ανθρωπιστικής βοήθειας.

Δύο χρόνια μετά ποιος  μπορεί να αισθάνεται ότι η κορυφαία  πολιτική επιλογή της Ε.Ε. για το προσφυγικό έφερε μια νέα πολιτική πραγματικότητα καλύτερη από την προηγούμενη ώστε να σταματήσουν οι πόλεμοι που διώχνουν τους ανθρώπους και τους αναγκάζουν να ξεριζώνονται;

Αντίθετα, αναλώσιμα κράτη χάνονται στον πόλεμο, αναλώσιμοι άνθρωποι πνίγονται στην θάλασσα και σαπίζουν στα hot spot, αναλώσιμα νησιά γεμάτα θυμό προσφέρονται βορά στην ακροδεξιά ρητορική, φανατισμό και ρατσισμό.

Εδώ στη Χίο, δεν μπορούμε να έχουμε πλέον αυταπάτες για το αληθινό περιεχόμενο της επαίσχυντης συμφωνίας, αλλά ούτε και για τον ρόλο που επιφυλάσσει για τα νησιά τα επόμενα χρόνια.

Δυστυχώς, φαίνεται να έχει ριζώσει η αντίληψη στις Βρυξέλλες ότι μικρή σημασία έχει να «χαθούν» τα νησιά και να μετατραπούν από πεδίο πολιτικού πειράματος σε μόνιμη ζώνη ανάσχεσης για τους πρόσφυγες προς την Ευρώπη. 

Δύο χρόνια μετά τα νησιά έχασαν την ψυχή τους και από τόποι αλληλεγγύης και ανθρωπιάς γέννησαν φόβο και άρνηση προς τον πρόσφυγα αυτόν που έχασε τα πάντα και ζητά κάπου να σταθεί με ασφάλεια. 

Δύο χρόνια  μετά την έναρξη της επαίσχυντης συμφωνίας ως συλλογικότητα προτάσσουμε ότι τίποτα δεν είναι πιο ρεαλιστικό, τίποτα πιο αναγκαίο από την κατάργηση της συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας. Η συμπόρευση στη διεκδίκηση για την κατάργησή της είναι ιστορική ανάγκη».