Μαλλιά κουβάρια στο Εργατικό Κέντρο Χίου
Σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους όπου τα πάντα καταρρέουν στον εργασιακό τομέα, όπου τα δικαιώματα των εργαζόμενων καταπατούνται υπό τον φόβο της ανεργίας, οι συνδικαλιστές στο νησί μας «σφάζονται» για το ποιος είναι πουλημένος και ποιος όχι, για το ποιος τηρεί τη διαδικασία των εγγραφών και των συνελεύσεων κ.ο.κ.
Χαρακτηριστική είναι η ανακοίνωση καταγγελία της «Εργατικής Ενότητας» που αφορά την εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση των αντιπροσώπων, που εκλέχτηκαν από τις εκλογές των σωματείων που έγιναν τον τελευταίο χρόνο, που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες στο εργατικό κέντρο.
Η παράταξη των εργαζομένων που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ καταγγέλλει ότι δεν ακολουθήθηκε η διαδικασία, ότι η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου δεν είχε καμιά συζήτηση να αφουγκραστεί τα προβλήματα των εργαζομένων, δεν δέχθηκε να εκδώσει ψηφίσματα για επερχόμενες απεργίες στον χώρο του εμπορίου και της εστίασης και απλά ήθελε να διεκπεραιώσει τη διαδικασία.
Καταγγέλλοντας τα παραπάνω η «Εργατική Ενότητα» σε ανακοίνωση της αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Από αυτή τη στάση της πλειοψηφίας, του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, φαίνεται ξεκάθαρα ποιος είναι ο πραγματικός τους σκοπός. Μιλάνε για ενότητα και κατηγορούν το ΠΑΜΕ ότι διασπάει με τις ξεχωριστές συγκεντρώσεις, αλλά από την άλλη κάνουν ότι μπορούν για να μην παίρνονται αποφάσεις που βάζουν στο στόχαστρο τον πραγματικό αίτιο που είναι βέβαια το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό.
Είναι γνωστός ο ρόλος τους εδώ και χρόνια στο συνδικαλιστικό κίνημα. Έχουν την πλήρη ευθύνη για τον εκφυλισμό που το έχουν οδηγήσει. Είναι ενδεικτικά κάποια στοιχεία που οι ίδιοι αναφέρουν στο διοικητικό απολογισμό τους της τριετίας, π.χ. τις μέρες που τα σωματεία σ’ όλη την Ελλάδα έδιναν την μάχη της απεργίας για την Κυριακή-αργία, το ΕΚΧ έβγαζε ανακοινώσεις για το «τι δικαιούνται οι εργαζόμενοι που δουλεύουν την Κυριακή» (!), ή καλούσε την Επιθεώρηση Εργασίας να κάνει ελέγχους, για το αν τηρούνται οι νόμοι!
Έχουν επίσης την πλήρη ευθύνη και για τη διάσπαση των εργαζόμενων στο εμπόριο, με τη δημιουργία διασπαστικού σωματείου στον κλάδο, το οποίο μάλιστα υπερασπίστηκαν στη ΓΣ λέγοντας ψέματα. Κατηγόρησαν το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΣΕΙΥΧ) ότι δεν έκανε δεκτές αιτήσεις εγγραφής νέων μελών και γι’ αυτό έφτιαξαν άλλο. Δεν είπαν όμως ότι οι αιτήσεις που είχαν φέρει ήταν λειψές, με συναδέλφους που ήταν ήδη γραμμένοι και με άλλους που δεν γνώριζαν καν ότι είχαν υπογράψει κάποια αίτηση. Και αφού λοιπόν έφτιαξαν το διασπαστικό σωματείο, τι το έκαναν; Πώς οργάνωσαν την πάλη των εργαζόμενων απέναντι στην εργοδοσία; Τί δράση είχε αυτό το διασπαστικό σωματείο τρία χρόνια τώρα; Καμία! Έκαναν άλλο ένα σωματείο –σφραγίδα, για να εξασφαλίσουν κι άλλους αντιπροσώπους και να διατηρήσουν τους συσχετισμούς υπέρ τους.
Τόλμησαν ακόμη να μας εγκαλέσουν, επειδή στις τελευταίες εκλογές του ΣΕΙΥΧ δεν κάναμε δεχτές αιτήσεις εγγραφών, οι οποίες ήταν από συγγενείς πρώτου βαθμού ιδιοκτήτη σούπερ -μάρκετ και στελέχη της ίδιας επιχείρησης.
Αυτές οι δυνάμεις είναι που βάζουν τα μεγαλύτερα εμπόδια στο να εκφραστούν η αγανάκτηση και η όποια αγωνιστική διάθεση των εργαζόμενων. Αυτές τις δυνάμεις χρειάζεται να κάνουμε στην άκρη, για να δώσουμε στα σωματεία μας ταξικό προσανατολισμό. Ενάντια στις κυβερνήσεις του ευρωμονόδρομου και των υπηρετών των επιχειρηματικών ομίλων, των εφοπλιστών, τραπεζιτών και μεγαλοξενοδόχων».
