Όπου σεισμός κι η μοίρα μας
Όσοι καθ΄ οιονδήποτε τρόπο και με οποιαδήποτε επαγγελματική ιδιότητα έχουν διαχειρισθεί σεισμούς, μεταξύ δε τούτων και οι δημοσιογράφοι σε ό,τι αφορά την ενημέρωση των πολιτών, ένα πράγμα έχουν μάθει πολύ καλά: Ψυχραιμία.
Ο σεισμός ούτε προειδοποιεί ότι έρχεται, ούτε ότι φεύγει και δεν θα ξανάρθει. Επομένως, οι μεν εμπλεκόμενες υπηρεσίες και οι επιστήμονες πρέπει να είναι στην μέγιστη δυνατή επαγγελματική από κάθε άποψη ετοιμότητα και συμπεριφορά, οι δε πολίτες ψύχραιμοι και ήρεμοι, όσο βέβαια ο καθένας μπορεί εκ της ιδιοσυγκρασίας του.
Τι είδαμε, λοιπόν, στον σημερινό, Παρασκευή 19 Ιουλίου 2019, στην περιοχή της Αττικής; Την κινητοποίηση της πυροσβεστικής υπηρεσίας, της αστυνομίας και λοιπών υπηρεσιών, για την προσφορά βοήθειας όπου χρειάζεται. Και την πολιτική ηγεσία των αρμόδιων κατά κύριο λόγο υπουργείων να συνέρχεται σε συσκέψεις ή και να σχεδιάζει τις όποιες απαιτούμενες δράσεις.
Όλα αυτά συνιστούν την μία πλευρά, την ενδεδειγμένη, για την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων.
Είδαμε, όμως, τους «συνήθεις υπόπτους» των τηλεοπτικών παραθύρων και ραδιοφωνικών και λοιπών μέσων ενημέρωσης, να τρέχουν από χωρίου εις χωρίον, για να εισπράξουν την τρέχουσα δημοσιότητα.
Ο κ. Ευθύμης Λέκκας, γνωστός και μη εξαιρετέος, από τότε που ο υπογράφων κάλυπτε το συγκεκριμένο ρεπορτάζ σε μέσα ενημέρωσης της Αθήνας, είναι καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ η πολιτεία τον έχει ορίσει πρόεδρο του ΟΑΣΠ (Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας).
Εξ επαγγέλματος και εκ της θέσεώς του, λοιπόν, ο συγκεκριμένος άνθρωπος, είναι εκείνος που οφείλει απευθυνόμενος προς τους πολίτες – χωρίς να είναι απαραίτητο να απευθυνθεί άμεσα, δηλαδή στη τούρλα του Σαββάτου, που λένε – για να τους καθησυχάσει και σε κάθε περίπτωση να συστήσει ψυχραιμία.
Αυτό επιβάλλει ο επαγγελματισμός και η θέση του ως δημόσιου λειτουργού. Το έπραξε; Όχι. Κι όχι μόνον δεν το έπραξε, αλλά έπραξε το ακριβώς αντίθετο, κάνοντας δηλώσεις, οι οποίες είναι ικανές να ανησυχήσουν έως και να τρομοκρατήσουν τους πολίτες.
Δεν ξέρουμε αν πρόκειται για τον κύριο σεισμό, φέρεται να είπε σε μέσα ενημέρωσης της Αθήνας. Δηλαδή και πολύ απλά, μπορεί και να μην είναι, που σημαίνει ότι είναι πιθανόν να έρθει άλλος ακόμα πιο ισχυρός. Κι αυτή η δήλωση σε πολύ λίγο χρόνο μετά την εκδήλωση του σεισμού.
Προσέθεσε κάτι στην ενημέρωση και πολύ περισσότερο στην ψυχραιμία των πολιτών με αυτή του την δήλωση; Προφανώς όχι και σίγουρα το αντίθετο αποτέλεσμα είναι σφόδρα πιθανόν. Κι ο κάθε πολίτης δικαίως θα λέει «πού να μπω στο σπίτι μου να κοιμηθώ, όταν ο εντεταλμένος δημόσιος λειτουργός δεν είναι σίγουρος»;
Εμπίπτει δήλωση με τέτοιο περιεχόμενο – και μάλιστα προς τα μέσα ενημέρωσης – στις αρμοδιότητες του κ. Λέκκα ή είναι ευθύνη της συντεταγμένης πολιτείας, αφού ακούσει τους επιστήμονες και τους αρμόδιους φορείς να ανακοινώσει με υπευθυνότητα τι πρέπει να κάνουν οι πολίτες; Χωρίς τον παραμικρό δισταγμό είναι αρμοδιότητα της πολιτείας.
Ο κ. Λέκκας, γεωλόγος στην ειδικότητα, έχει άποψη επί παντός επιστητού, για κάθε τι ταράζει την ηρεμία της φύσης, στα έγκατα της γης, στην θάλασσα και στον αέρα. Το δικαίωμα αυτό ως άνθρωπος μπορεί και να το έχει (άλλωστε στην Ελλάδα όλοι είναι ειδικοί σε όλα) και τα μέσα ενημέρωσης τον προσκαλούν για να γεμίσουν τον τηλεοπτικό τους χρόνο ή τις σελίδες τους.
Η πολιτεία, όμως, έχει δώσει άλλο ρόλο στον κ. Λέκκα, ως πρόεδρο του ΟΑΣΠ. Κι όσο ανέχεται τέτοιες παρεκτροπές, τόσο θα αναρωτιόμαστε τι δεν πάει καλά σε αυτόν τον τόπο.
Υ.Γ.1 Πολύ αργότερα από τις δηλώσεις του προαναφερόμενου εκδηλώθηκε και έτερος… Καππαδόκηςνα πει κι αυτός την… σοφία του και να επιτείνει την αγωνία των πολιτών, ο κ. Γεράσιμος Χουλιάρας, σημειώνοντας σε ανάρτησή του ότι: «Δύο σενάρια υπάρχουν. Ή πάμε για εκτόνωση ή πάμε για μεγαλύτερο σεισμό. Μόνο ο χρόνος και η καταγραφή της ακολουθίας θα το δείξουν αυτό και κανένας βιαστικός άνθρωπος». Το τερματίζει ο άνθρωπος.
Υ.Γ. 2 Για να μην… αδικήσουμε, όμως, κανέναν, η μετασεισμική ακολουθία δηλώσεων, η οποία συνεχίσθηκε από όλο το συνάφι των σεισμολόγων και σεισμολογούντων, μας φέρνει στην μνήμη σκηνές απείρου κάλλους προ εικοσαετίας, όταν σε σύσκεψη για τους σεισμούς υπό τον τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Κώστα Λαλιώτη όλοι οι παριστάμενοι ήταν… κοτούλες. Κιχ δεν έβγαλαν μέσα στην σύσκεψη και όταν έγινε διάλειμμα έπεσαν με τα μούτρα στους δημοσιογράφους κι ο καθένας διέρρεε το κοντό του και το μακρύ του. Κι ακολούθησε ένας απίστευτος on air καυγάς μεταξύ του κ. Λαλιώτη και του υπογράφοντος για την αξιοπιστία της σύσκεψης που οργάνωσε. Γι΄ αυτό λέμε ότι κρατάει χρόνια αυτή η ανοησία…
