Ανοικτό κέντρο εμπορίου στη Χίο ή πάμε όπως μας πάνε ο δρόμος και τα ντουβάρια (φωτό)

Όταν πριν ακριβώς έξι χρόνια, στις 31 Οκτωβρίου 2018, γράφαμε για το ανοικτό κέντρο εμπορίου της Χίου το ρεπορτάζ υπό τον τίτλο «“Open mall” αλλά με όρους… χιώτικους», θεωρούσαμε δεδομένο ότι το τελικό αποτέλεσμα σίγουρα δεν θα ήταν ένα ήσυχο και… ειδυλλιακό εμπορικό κέντρο στην πόλη, αλλά και πάλι κάποια στραβά κι ανάποδα στα μικρά δρομάκια θα εξέλειπαν.

Λάθος θεωρούσαμε, λάθος νομίζαμε. Καθότι κι ενώ ακόμα το σχέδιο αυτό βρίσκεται μάλλον στην αρχή του, αφού λίγοι δρόμοι έχουν ολοκληρωθεί, το αποτέλεσμα δείχνει ότι «πάμε όπως και όπου μας πάει ο δρόμος».

Έτσι, το στοιχειώδες που θα αποκαθίστατο με την υλοποίηση του έργου, δηλαδή η ελεύθερη, ανεμπόδιστη και ασφαλής κυκλοφορία των πεζών – μέσα σε αυτούς και κυρίως άνθρωποι με κινητικά προβλήματα, ηλικιωμένοι, γονείς που σπρώχνουν τα καροτσάκια ή κρατούν από το χέρι τα μικρά παιδιά τους – μένει γράμμα κενό. Τα στραβά μένουν στραβά και τα ίσια χάνονται στα μικροσυμφέροντα και στην έλλειψη πολιτικής βούλησης από την δημοτική αρχή, την παρούσα αλλά και κάθε προηγούμενη.

Ένα μικρό δείγμα μεγάλης αταξίας η οδός Δωροθέου Πρώιου

Η οδός Δωροθέου Πρώιου είναι προέκταση της οδού μητροπολίτη Παύλου, από το ύψος της οδού μητροπολίτη Πλάτωνος (Πιπερόριζα) έως την οδό Ελευθερίου Βενιζέλου.

Σταχυολογούμε κάποιες… αταξίες και συγκεκριμένα από την γωνία της, με την μητροπολίτη Πλάτωνος και σε μήκος πλέον των δέκα μέτρων, μπροστά από δύο ακατοίκητα ακίνητα, δεν υπάρχει καν πεζοδρόμιο. Δεν κατασκευάστηκε πεζοδρόμιο, αλλά παρέμειναν στο οδόστρωμα μεγάλες λαξευμένες πέτρες (κεντρική φωτό), που πιθανόν να χρησιμοποιούντο ως σκαλοπάτια των παρόδιων ακινήτων. Πάντως, στο τμήμα αυτό πεζοδρόμιο, έστω και μικρού πλάτους, δεν υπάρχει, παρότι το συνολικό πλάτος του οδοστρώματος το επιτρέπει.

Στην ίδια πλευρά (δεξιά στην κάθοδο προς Βενιζέλου) μέσα στο πεζοδρόμιο, προεξέχει ένα τμήμα παλαιού τοίχου και σίγουρα όχι αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. εκτός κι αν παρέμεινε εκεί για να προσφέρει ένα κάθισμα σε περαστικούς που θέλουν να ξεκουραστούν!

Όταν τα σκαλοπάτια «τρώνε» τα πεζοδρόμια

Στον ίδιο δρόμο (Δωροθέου Πρώιου ), όπως και σε όλους τους δρόμους που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα του ανοικτού κέντρου εμπορίου, τα σκαλοπάτια των παρόδιων ιδιοκτησιών καταλαμβάνουν από μικρό έως πολύ μεγάλο πλάτος του πεζοδρομίου που κατασκευάστηκε ή κατασκευάζεται.

Τα σκαλοπάτια αυτά, απομεινάρια και δείγματα μιας άναρχης και αυθαίρετης κατασκευαστικής δραστηριότητας ιδιωτών με την ανοχή τουλάχιστον του δήμου Χίου και της πολιτείας γενικότερα, μένουν εκεί για να τονίζουν ακριβώς αυτό: Ο καθένας μπορεί να καταλαμβάνει τμήμα του δημόσιου χώρου για δικό του όφελος και να το κατέχει εσαεί, χωρίς να γίνεται έστω μια υποτυπώδης προσπάθεια αποκατάστασης, σε μια πρώτη φάση εκεί που τουλάχιστον τούτο είναι τεχνικά εφικτό.

Με αυτά και με άλλα, το εμπορικό κέντρο της Χίου και όχι μόνον, φυσικά, θα είναι μη φιλικό στους πολίτες, προς… δόξαν του λεγόμενου πολιτικού κόστους των εκάστοτε δημοτικών αρχόντων.

Για τους ερευνητές του μέλλοντος

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι δύο τελευταίες φωτογραφίες, στις οποίες αποτυπώνονται με ιδιαίτερη ευκρίνεια ανθρώπινα πατήματα πάνω στο τσιμέντο, στην φάση της κατασκευής του, δηλαδή όταν ήταν ακόμα φρέσκο. Αυτά τα αποτυπώματα θα δείξουν την αξία τους μετά από εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια, όταν θα τα ανασύρει η αρχαιολογική σκαπάνη ή η επιστημονική έρευνα, όπως έγινε στην περίπτωση αυτή που αναδεικνύουμε (με αναδημοσίευση από το ethnos.gr) σε άλλο δημοσίευμά μας!