Από τους «λαθρομετανάστες» του Μάρκου, στους μετανάστες του Μητσοτάκη

Σε σημείο αιχμής αναγορεύεται από και για την κυβέρνηση το ζήτημα του ποιοι είναι πρόσφυγες και ποιοι μετανάστες (οικονομικοί), με προφανή στόχο να δικαιολογηθούν τα απαράδεκτα μέτρα που ετοιμάζει (fast track διαδικασίες ασύλου, κλειστά κέντρα, απελάσεις με συνοπτικές διαδικασίες κ.λπ.).

Στην σημερινή συζήτηση στην Βουλή, κατά την ώρα του πρωθυπουργού, θα περίμενε κανείς από τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, τουλάχιστον να είναι πιο προσεκτικός και λίγο περισσότερο διαβασμένος για τις χώρες από τις οποίες η Ελλάδα δέχεται καθημερινά κύματα προσφύγων και μεταναστών και στις οποίες κατά την ομιλία του αναφέρθηκε.

Έτσι, προξενεί αλγεινή εντύπωση η αναφορά του για παράδειγμα στην Σομαλία και στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό για να ισχυρισθεί ότι είναι χώρες οικονομικών μεταναστών ή ακόμα και το Αφγανιστάν, όπου είναι αδύνατη ακόμα και η διεξαγωγή εκλογών υπό το βάρος των επιθέσεων των Ταλιμπάν.

Για την Σομαλία, λοιπόν, να αναφέρουμε ότι είναι από τις πιο ανασφαλείς χώρες στον κόσμο, με σχεδόν μηδενική διακυβέρνηση, ενώ ο πληθυσμός της εξαρτάται από ξένους δωρητές για βασικές υπηρεσίες, όπως υγεία, τροφή και παιδεία. Είναι, επίσης, η τελευταία χώρα που αντιμετώπισε, το 2018, λιμό, καθώς στον εμφύλιο πόλεμο που την σπαράσσει τα τελευταία 25 χρόνια, προστίθενται και τα δεινά της κλιματικής αλλαγής.

Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο Σομαλοί ζουν σε μόνιμη κατάσταση προσφυγιάς σε γειτονικές, φτωχές χώρες. Για παράδειγμα η γειτονική Κένυα φιλοξενεί πάνω από 250.000 Σομαλούς στο προσφυγικό στρατόπεδο Νταντάμπ, ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο.

Ο Σομαλός, λοιπόν, που για να πάει στο σχολείο ανατινάσσεται από την Αλ Σαμπάμπ, για την Ελλάδα είναι μετανάστης!

Για την Λ.Δ. του Κονγκό να αναφέρουμε ότι είναι στην δίνη τοπικών πολέμων ανάμεσα σε ένοπλες ομάδες, ενώ η κυβέρνηση στην Κινσάσα έχει χάσει τον έλεγχο όλου το ανατολικού μέρους της χώρας.

Η γενική εικόνα για την Αφρική είναι ότι οι γειτονικές χώρες που δεν έχουν να φάνε οι πληθυσμοί τους φιλοξενούν εκατομμύρια πρόσφυγες από άλλες χώρες, με την συνδρομή του ΟΗΕ.

Στη Χίο των μεταναστών του Μηταράκη και των «λαθρομεταναστών» του Μάρκου

Στη Χίο, σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία της ύπατης αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, την προηγούμενη εβδομάδα (έως 29 Σεπτεμβρίου 2019) βρίσκονταν συνολικά περίπου 3.500 άνθρωποι, εκ των οποίων 2.815 (81%) στην ΒΙΑΛ, 286 (8%) στο πρόγραμμα Εστία της Υ.Α. και 381 (11%) σε σπίτια ή ξενοδοχεία της επιλογής τους με δικά τους έξοδα.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία οι Σύριοι ανέρχονται σε 19%, οι Σομαλοί σε 17%, οι Αφγανοί σε 16%, οι Παλαιστίνιοι σε 15%, οι Ιρακινοί σε 10% και επιπλέον: Από Λ.Δ. Κονγκό 7,07%, Υεμένη 2,33%, Ερυθραία 1,78%, δηλαδή συνολικά ποσοστό άνω του 88% προερχόμενοι από εμπόλεμες χώρες ή ζώνες.

Αλλά και το υπόλοιπο 12%, που αφορά πλέον των 40 εθνοτήτων, προέρχονται στην μεγαλύτερη πλειονότητά τους από χώρες που έχουν βγει από πολέμους, με καθημαγμένους οικονομικά και κοινωνικά τους πληθυσμούς τους.

Και για να μην μείνουμε, όμως, στα στοιχεία της ύπατης αρμοστείας από την προηγούμενη εβδομάδα, να παραθέσουμε τα στοιχεία των συνολικών αφίξεων στη Χίο από τις αρχές του έτους που δείχνουν ότι προέρχονται από Συρία 27%, Αφγανιστάν 18%, Σομαλία 16,3%, Λ.Δ. Κονγκό 8%, Ιράκ 8%, Παλαιστίνη 11% και Υεμένη 2%. Δηλαδή, συνολικό ποσοστό άνω του 90%.

Τέλος, πάλι για τη Χίο, να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της υπηρεσίας ασύλου και τα αντίστοιχα της ύπατης αρμοστείας του ΟΗΕ, οι έχοντες το λεγόμενο προσφυγικό προφίλ ανέρχονται μεσοσταθμικά σε ποσοστό 80%, ενώ το ποσοστό αυτό για Σύριους, Παλαιστίνιους και Σομαλούς κυμαίνεται από 90% έως 100%

Είναι, λοιπόν, όλοι αυτοί κ. Μητσοτάκη οικονομικοί μετανάστες;

Τα πολιτικά κόμματα, οι κοινωνικοί φορείς, η ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ έχουν υποχρέωση να αναδείξουν συνολικά για τη χώρα τα επίμαχα στοιχεία και να καταρρίψουν τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς, που οδηγούν σε επικίνδυνες καταστάσεις και δεν αντιμετωπίζουν πραγματικά το προσφυγικό – μεταναστευτικό πρόβλημα.