Ποιος… τρελός ξαναπερνά από τέτοιους δρόμους στην Αμανή; (φωτό)
Ή «πρέπει να είσαι πολύ τολμηρός οδηγός για να κάνεις τον κύκλο της Αμανής».
Δεν φτάνει η γεωγραφική απομόνωση λόγω της μεγάλης απόστασης από την πόλη της Χίου και όλες τις ανάγκες που αυτή μπορεί να εξυπηρετεί στους ανθρώπους, οι κάτοικοι τη Αμανής έχουν πλέον συνηθίσει στο «ζειν επικινδύνως», οδηγώντας στο κυριολεκτικά άθλιο οδικό δίκτυο της περιοχής τους.
Κι αν αυτοί, λόγω της συνήθειας ξέρουν τον δρόμο απέξω κι ανακατωτά, όπως λέμε κι έτσι μπορούν και αποφεύγουν τα δύσκολα και επικίνδυνα, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους επισκέπτες της Αμανής από άλλα σημεία του νησιού ή της χώρας.
Όποιος το αποτολμήσει μια φορά πολύ δύσκολα θα επαναλάβει το εγχείρημα κι είναι χαρακτηριστική η φράση «πού να τρέχεις εκεί πάνω», αφού ένας συνετός οδηγός θα χρειαστεί δύο ώρες – και αμέτρητη αγωνία – για να διανύσει την διαδρομή από τη Χίο έως το Άγιο Γάλας, για παράδειγμα.
Χώρια που θα έχει χάσει τα πάντα στην διαδρομή, αφού η κατάσταση του οδικού δικτύου ούτε στο ελάχιστο δεν επιτρέπει να κοιτάξεις αλλού, πέρα από τον δρόμο μπροστά σου. Κι από κοντά κι ο συνοδηγός που πρέπει να έχει τις αισθήσεις σε εγρήγορση και να βοηθά τον οδηγό, όπως ακριβώς συμβαίνει με τον συνοδηγό σε αγώνες εκτός δρόμου (π.χ. ράλλυ Ακρόπολη).
Το βασικό μειονέκτημα έχει εξελιχθεί σε κατάρα
Το βασικό μειονέκτημα του οδικού δικτύου του κύκλου της Αμανής, δηλαδή ξεκινώντας από την Βολισσό προς την Νέα Ποταμιά (ανατολική πλευρά) ή προς την Πυραμά (δυτική πλευρά) είναι τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του δρόμου.
Συγκεκριμένα, το οδόστρωμα είναι πολύ στενό, αφού οι απαλλοτριώσεις και κυρίως η πολύτιμη γη της εποχής της δεκαετίας του 1950 που διανοίχθηκε ο δρόμος, δεν άφηναν πολλά περιθώρια για ικανό πλάτος, πέραν του «απαραίτητου», δηλαδή να περνάνε δύο αυτοκίνητα.
Πάλι ξεκινώντας από την ίδια αιτία, αλλά και εξαιτίας του γεωγραφικού ανάγλυφου της περιοχής της Αμανής, ο δρόμος έχει αναπτυχθεί με συνεχείς στροφές και μάλιστα κλειστές και «φουρκέτες», καθιστώντας και μόνον εξ αυτού του λόγου επικίνδυνη την οδήγηση ή τολμηρή για τους ραλλίστες.
Αλλά και η μετέπειται, λόγω της ασφαλτόστρωσης, υποτυπώδης διαπλάτυνση πάλι δεν βοήθησε, αφού ενώ αυτή τη φορά η γη ήταν τζάμπα φαίνεται ότι δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή εκ μέρους των υπηρεσιών της τότε νομαρχίας που εκτέλεσε το έργο.
Ενός κακού μύρια έπονται
Μετά κι από όλα αυτά, πλέον μόνον κακά επισωρεύονται στο οδικό δίκτυο, το οποίο έχει πλήρως εγκαταλειφθεί στην τύχη του: Φθορά του ασφαλτοτάπητα, χόρτα και θάμνοι που φυτρώνουν μέσα στο οδόστρωμα, δέντρα, θάμνοι, σπάρτοι και χόρτα στις άκρες του δρόμου που καταλαμβάνουν έως και ένα και πλέον μέτρο του ωφέλιμου οδοστρώματος, κατολισθήσεις μικρές ή μεγαλύτερες, πέτρες ξέμπαρκες ανά πάσα στιγμή και ώρα καταμεσής του δρόμου, όλα αυτά μαζί και ταυτοχρόνως έχουν καταστήσει το οδικό δίκτυο του κύκλου της Αμανής απολύτως ανασφαλές και επικίνδυνο.
Εξ αυτού δε του λόγου κάθε άλλο παρά ελκυστική καθίσταται για πολλούς η επίσκεψη στα χωριά της Αμανής, ενώ για τους κατοίκους το πήγαινε – έλα είναι Γολγοθάς.
Ως εκ τούτου η ασφαλέστερη οδήγηση είναι αυτή που ο οδηγός καβαλά το αυτοκίνητό του στην διαχωριστική γραμμή και κάνοντας χρήση και των δύο λωρίδων κυκλοφορίας, τον βλέπεις ξαφνικά να έρχεται κατά πάνω σου. Τις περισσότερες φορές μόνον ο φόβος μένει, αλλά με αυτά και με τα άλλα εύκολο είναι να πεισθεί ο κάθε συνετός οδηγός να κάνει την διαδρομή αυτή;
Ο astraparis.gr επιχείρησε μια φωτογραφική αποτύπωση στα πλέον χαρακτηριστικά επικίνδυνα σημεία του οδικού δικτύου της Αμανής. Οι περισσότερες φωτογραφίες προέρχονται από το δυτικό τμήμα (Βολισσός έως Άγιο Γάλας), επισημαίνοντας ότι το άλλο, το ανατολικό (Βολισσός έως Νενητούρια) έχει μεν καλύτερα γεωμετρικά χαρακτηριστικά, πλην – όμως – λόγω της πλούσιας βλάστησης είναι εξίσου ή ίσως και πιο επικίνδυνο, αφού ο οδηγός δεν έχει την δυνατότητα να δει από μακριά αν κάποιος έρχεται και εγκαίρως να λάβει τα μέτρα του.
«Μας έχουν εντελώς ξεχασμένους, λέει κάποιος από την ομήγυρη στο καφενείο των Νενητουρίων. Θα μας θυμηθούν πάλι στις εκλογές, αλλά θα τους “θυμηθούμε” κι εμείς», λέει με νόημα.