ΣΥΡΙΖΑ: Θα βρουν απέναντί τους την κοινωνία της Χίου τα σχέδια εξόρυξης αντιμονίου
Το πάει από δω, το πάει από κει, τελικά φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Χίου είναι αντίθετος ή εν πάση περιπτώσει συμπαρατάσσεται με τις αντιδράσεις της χιακής κοινωνίας που εκδηλώνει την αντίθεσή της στον κυβερνητικό σχεδιασμό για τις εξορύξεις αντιμονίου.
Στην σημερινή, Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2024, ανακοίνωσή του σημειώνει ότι είναι φανερό το κλίμα της αντίθεσης στις εξορύξεις αντιμονίου και χαρακτηρίζει αυτή την στάση ως απόφαση σύνεσης, σωφροσύνης και κοινής λογικής που επιβάλλει η σημερινή ελληνική πραγματικότητα.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έχει ως ακολούθως:
Χρειάστηκαν μόνο δύο συναντήσεις στα πλαίσια της διαβούλευσης για το αντιμόνιο για να φανεί το έντονο κλίμα αντίθεσης απέναντι στην επένδυση. Ένα κλίμα άρνησης που ξεκίνησε από τους άμεσα θιγόμενους, τους κατοίκους της Βόρειας Χίου και φαίνεται να εξαπλώνεται και στην υπόλοιπη χιώτικη κοινωνία.
Κάτι που φαίνεται απόλυτα δικαιολογημένο, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι και οι πλέον μετριοπαθείς επιστήμονες, που κλήθηκαν στο πλαίσιο του διαλόγου σαν ειδικοί για να εκφέρουν άποψη, ανέδειξαν τις σοβαρότατες περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα έχει η επένδυση στην υγεία και την ασφάλεια των κατοίκων, τουλάχιστον της εγγύτερης περιοχής. Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του Ν. Καλογεράκη καθηγητή του πολυτεχνείου Κρήτης στην συζήτηση της 9/10/2024 για το θέμα.
Τα όποια αναπτυξιακά οφέλη επιχειρούν να υπαινιχθούν κάποιοι φαίνονται να είναι τόσο εκτός κλίματος που μόνο θυμηδία προκαλούν στους Χιώτες. Ποιος φαντάστηκε άραγε ότι το όνειρο του Χιώτη που επενδύει στην γνώση, στη θάλασσα, στην μαστιχοκαλλιέργεια και εσχάτως στον τουρισμό είναι να γίνει εργάτης σε μεταλλείο.
Πόσο «αναπτυξιακή» μπορεί να ηχεί στα αυτιά των κατοίκων της Αμανής, η προοπτική να εγκατασταθεί στην περιοχή ένα μικρό χωριό από μη Χιώτες- χαμηλά αμειβόμενους εργάτες, όταν ταυτόχρονα στο ζύγι μπαίνουν οι βαρύτατες επιπτώσεις στο περιβάλλον που θα προκύψουν τόσο από την καθημερινή μεταλλευτική δραστηριότητα όσο και από το ενδεχόμενο περιβαλλοντικού ατυχήματος;
Πόσο πειστική μπορεί να ακούγεται η επίκληση στις διασφαλίσεις που παρέχει η περιβαλλοντική νομοθεσία, στη χώρα που αναζητά με αγωνία τον νόμο που θα επιβάλει, των υπολοίπων νόμων την εφαρμογή; Στη χώρα που οι διαβεβαιώσεις των αρμοδίων για ασφάλεια ακούγονται πλέον σαν χλεύη;
Εύστοχο παράδειγμα, το τοπικό ΣΧΟΑΠ της Αμανής που εκπονήθηκε από την τοπική αυτοδιοίκηση, είναι νόμος του κράτους και προβλέπει για την περιοχή στα πλαίσια του χωροταξικού σχεδιασμού, μόνο ήπιες μορφές ανάπτυξης. Επιδεικτικά, και τώρα πλέον μπορούμε να πούμε, σκανδαλωδώς το αγνοούν.
Με βάση τα παραπάνω θεωρούμε ότι η απόφαση να αντιταχθεί κάποιος στην επένδυση του αντιμονίου δεν είναι ούτε πολιτική, ούτε ιδεολογική, όπως προσπαθούν να περάσουν κάποιοι, επιχειρώντας να διχάσουν τους πολίτες σε αναπτυξιομάχους και αναπτυξιολάγνους.
Απλά, είναι απόφαση σύνεσης, σωφροσύνης και κοινής λογικής που επιβάλλει η σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Η πραγματικότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Η πρωτοβουλία της κεντρικής κυβέρνησης δείχνει για άλλη μια φορά (η προηγούμενη ήταν η προσπάθεια για την δημιουργία υπερδομής) το πώς αντιλαμβάνεται την ανάπτυξη της Χίου.
Είμαστε σίγουροι ότι έχουν σχέδιο.
Να είναι σίγουροι ότι θα βρουν απέναντί τους την τοπική κοινωνία.
