Το δίλημμα του Σύριου πριν μπει στη βάρκα υπό την απειλή μαχαιριού

Ο Mohammad Nofal Yassin, Παλαιστίνιος από τη Συρία, μαζί με τις δίδυμες κόρες του Awham και Hanan και τον γιο του Ahmed λίγο μετά τη διαδικασία καταγραφής στα Ταμπάκικα στη Χίο

Την περιπέτεια ενός Σύριου πρόσφυγα, του Mohammad Nofal Yassin, καθώς και της οικογένειάς του, που έφτασαν στη Χίο από τον γειτονικό Τσεσμέ, περιγράφει η κα Καίτη Κεχαγιόγλου, από την ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, στο ρεπορτάζ που ακολουθεί.

Όταν ο Σύριος πρόσφυγας Mohammad Nofal Yassin αντίκρυσε το μαχαίρι, φοβήθηκε ότι είχε κάνει τεράστιο λάθος.

Μετά είδε την υπερφορτωμένη φουσκωτή βάρκα και διαπίστωσε ότι οι διακινητές τού είχαν πει ψέματα. Τότε η αγωνία του μεγάλωσε.

«Μου είχαν πει ότι θα ήταν μόνο 35 άνθρωποι στη βάρκα», είπε ο Mohammad, 40 ετών, φούρναρης, που τράπηκε σε φυγή μαζί με τη γυναίκα του και τα τέσσερα παιδιά τους, ηλικίας τεσσάρων έως οχτώ ετών, από τον παλαιστινιακό προσφυγικό καταυλισμό Yarmouk, κοντά στη Δαμασκό. «Όταν είδαμε μέσα στη βάρκα πάνω από 60 άτομα, αρνηθήκαμε να μπούμε μέσα».

Το θαλάσσιο ταξίδι τού είχε στοιχίσει 3.400 δολάρια αλλά είχε προετοιμαστεί να χάσει τα χρήματα. Όμως το μόνο που έβλεπε ήταν αυτό το μαχαίρι, που τον έσπρωχνε για να μπει στη βάρκα.

Η μία από τις τετράχρονες δίδυμες κόρες του έκλαιγε και έλεγε ότι ήθελε να γυρίσει στο σπίτι. Στο μεταξύ, ο οκτάχρονος γιος του φώναζε «δε θέλω να πεθάνω σε αυτή τη φουσκωτή βάρκα».

Ήταν 1:30 η ώρα τη νύχτα και μόλις είχαν βγει μετά από μια τρίωρη διαδρομή από ένα φορτηγάκι χωρίς παράθυρα. Βρίσκονταν τώρα κάπου κοντά στην τουρκική πόλη Τσεσμέ και η υπερφορτωμένη φουσκωτή βάρκα των διακινητών τούς περίμενε.

Ο Yassin συνειδητοποίησε, όμως, ότι δε μπορούσαν να μείνουν εκεί. Πίσω τους υπήρχε μόνο δυστυχία. Δεν μπορούσαν να επιστρέψουν «πίσω». Δεν υπήρχε κάποιο σπίτι για να γυρίσουν. Οπότε, μπήκαν έντρομοι μέσα στο φουσκωτό.

Η οικογένειά του τράπηκε σε φυγή εξαιτίας του πολέμου στον οποίο είχαν ήδη χάσει τη ζωή τους οι γονείς του Yassin το 2013, όταν το σπίτι τους βομβαρδίστηκε. Ο φούρνος που είχε μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του ισοπεδώθηκε από τις βόμβες. Ακόμα και το σπίτι ενός συγγενή, όπου είχαν καταφύγει, βρέθηκε κι αυτό ανάμεσα στα πυρά.

Οι φόβοι των παιδιών για τη βάρκα τελικά αποδείχθηκαν βάσιμοι. Πενήντα λεπτά αφότου ξεκίνησαν το ταξίδι, μέσα στη νύχτα, έμειναν από καύσιμα.

Όμως, μέσα στην ατυχία τους στάθηκαν τυχεροί. Το ελληνικό Λιμενικό Σώμα τούς περισυνέλλεξε. Και η τύχη τους χαμογέλασε για μια ακόμη φορά, όταν μετά τη διάσωση η οικογένειά τους μεταφέρθηκε στη Χίο.

Η οικογένεια του Yassin τώρα ελπίζει ότι τα χειρότερα ανήκουν πλέον στο παρελθόν και μπορούν επιτέλους να πουν αντίο στον πόλεμο που τους μετέτρεψε σε πρόσφυγες δύο φορές. Ο Yassin λέει ότι θα είναι πάντα ευγνώμων απέναντι στους Έλληνες λιμενικούς.

«Μας έσωσαν», λέει ο Yassin. «Ήταν πολύ ευγενικοί. Τους ευγνωμονούμε πάρα πολύ».

Η κα Κεχαγιόγλου αναφέρεται, επίσης, αναλυτικά στις προσφυγικές ροές στη Χίο, καθώς και στις προσπάθειες των τοπικών αρχών για την ανακούφιση των προσφύγων και μεταναστών, που καταφθάνουν στο νησί, ενώ αναφορές γίνονται, επίσης, στο υπό δημιουργία κέντρο καταγραφής και ταυτοποίησης στην ΒΙΑΛ, καθώς και στις εγκαταστάσεις στα Ταμπάκικα και στον καταυλισμό της Σούδας.

Ο κ. Joe Kuper, επικεφαλής του γραφείου της Υ.Α. στη Χίο, επαινεί τους τοπικούς εθελοντές για το «θαυμάσιο έργο» που επιτελούν στον παλιό χώρο, αλλά δήλωσε επίσης ότι ο νέος προσωρινός χώρος θα είναι καλύτερα εξοπλισμένος, με ιατρικό εξοπλισμό, ντους και παιδότοπους, και θα έχει προσωπικό διαθέσιμο όλο το 24ωρο.